JURKIEWICZ | PINTAL | TAGOWSKA | MICHAŁOWSKA, „UKŁAD WSPÓŁRZĘDNYCH”
Nowa wystawa w galerii Mieszkanie Gepperta i galerii Szewska w ramach cyklu „15% abstrakcji”.

29.10-09.12.2021 r.
Galeria Mieszkanie Gepperta
ul. Ofiar Oświęcimskich 1/2, 50-069 Wrocław

godziny otwarcia:
poniedziałek, środa, czwartek 15:00-18:00
otwarcie wystawy:
29.10 (piątek) 14:00-18:30
kontakt: fundacja@arttransparent.org

Galeria Szewska
Szewska 27, 50-139 Wrocław
godziny otwarcia: całodobowo




Układ współrzędnych
Zdzisław Jurkiewicz | Przemek Pintal | Daniela Tagowska | Maria Michałowska

Wystawa Układ współrzędnych kontynuuje realizowany od kilku lat w Mieszkaniu Gepperta cykl pokazów konfrontujących twórczość artystów wrocławskiej awangardy z dziełami współczesnych twórców. Realizacje Danieli Tagowskiej i Przemka Pintala wchodzą w dialog z wybranymi dziełami nieżyjących już artystów, Zdzisława Jurkiewicza i Marii Michałowskiej. Oś ekspozycji stanowią archiwalne fotokolaże Jurkiewicza, a także graficzny motyw nawiązujący do twórczości Michałowskiej. Całość jest swego rodzaju hołdem złożonym tym dwóm wybitnym osobowościom i ich twórczości.

Wspólnym mianownikiem prezentacji czwórki artystów stają się rysunek i obiekty rysunkowe jako szczególny i często dość intymny rodzaj ekspresji. Rysunek, będący najbardziej intermedialnym, intymnym i adaptacyjnym medium stanowi istotny punkt działalności twórczej, dydaktycznej i kuratorskiej Pintala oraz Tagowskiej. Od 2015 roku koordynują oni działania Międzynarodowego Triennale Rysunku oraz prowadzą zajęcia rysunkowe i intermedialne we wrocławskiej Akademii Sztuk Pięknych im E. Gepperta.

Pintal i Tagowska, tak jak Jurkiewicz i Michałowska, prywatnie tworzą związek, w którym obecność etosu sztuki i potrzeby tworzenia skutkuje ciągłym przenikaniem się tego, co prywatne i zawodowe. Wystawa w Mieszkaniu Gepperta bada więc wzajemne wpływy w twórczości artystów, będących jednocześnie życiowymi partnerami. Najistotniejszą rolę odgrywają tu jednak pewne podobieństwa w naturze poszukiwań artystycznych, a także stosowane środki wyrazu, gdzie chaos szybkich notacji spotyka się z uporządkowanym, klarownym i bliskim sztuce konkretnej myśleniem abstrakcyjnym.

Korespondujące z twórczością Michałowskiej działania Danieli Tagowskiej, mimo pozornie lekkiej, szkicowej formy, charakteryzuje swoisty monumentalizm. Symetryczny niby-herbarz odwołuje się do kultury fizycznej, a także do morderczej, wymagającej niebywałej precyzji pracy sportowca dążącego do osiągnięcia sprawności doskonałej. Metafizyka kultu ciała, obecna w kulturze przez tysiąclecia, niepokojąco zakłóca zwartą, transcendentną i, zdawałoby się, ostateczną formę autorstwa Michałowskiej.

Podobnie przebiega relacja interwencji Przemka Pintala do postaci i twórczości Jurkiewicza. Pintal, jak sam mówi, odwołuje się nie do Jurkiewicza-artysty, ale do „faceta o wielkim sercu i nieograniczonej wyobraźni, romantyka, urwisa, chłopca, trickstera”. Skupienie na codziennych przedmiotach i czynnościach, bliskość i czułość wobec roślin i zwierząt, wreszcie zainteresowanie tym, co nienamacalne, sporne i pozornie śmieszne (np. historie o UFO), znajdują kulminację w wierszu Nadzieja – tutaj rozsypanym w słowa i litery, nieodczytywalnym.

Rozmowa, która toczy się w Układzie współrzędnych, dotyczy więc spraw najmniejszych i rzeczy największych. W napięciu pomiędzy tymi dwoma biegunami próbuje uchwycić i opisać wysiłek nieustająco wkładany w osiąganie rozumianej dosłownie i metaforycznie, a jednak wciąż umykającej – formy.